Samenwerkingsschool

Hoe is onze samenwerkingsschool ontstaan? 

Met ingang van 1 augustus 2021 werd ons kindcentrum, KC de Rietpluim, een samenwerkingsschool. Deze school is ontstaan door een samenvoeging van OBS de Garven, CBS de Vore en de Schakelafdeling (NT2 onderwijs).  

Wat vinden wij (ouders/team) belangrijk?  

Onze school kent een diverse leerlingenpopulatie: veelal seculier, en een minderheid van christelijke en islamitische leerlingen. In de aanloop naar de fusie toe hebben we, als team en met ouders, met elkaar gekeken naar wat we belangrijk vinden en wat al overeenkomt. Zo vinden we allemaal dat aandacht voor het leven en leven met elkaar belangrijk is. 

Hoe ziet dat eruit?  

Op onze school willen we dat er nagedacht wordt over het leven en het samenleven. Als je elkaar vindt is er niet uitsluitend aandacht voor één geloof of geloofsoverdracht. Wij hebben elkaar gevonden in het ontmoetingsleren. Binnen het ontmoetingsleren kijken we naar de volgende 3 aspecten; vorming als mens, het leren samenleven en zingeving. We willen een school zijn waar verschillende religieuze en seculiere bronnen de kinderen uitnodigen om over het leven na te denken. Tevens willen we de koppeling maken met levensbeschouwelijk burgerschapsonderwijs. Wie ben ik op de wereld, samen met de ander?     

Wat zijn onze kernwaarden? 

De werkgroep identiteit, ouders en de teamleden, herkennen zich fundamenteel in de volgende twee kernwaarden: veelkleurigheid en veiligheid. Dit betekent dat er volgens deze groepen in de school ruimte moet zijn voor een diversiteit aan visies, levenswijzen en levensovertuigingen. Die ruimte moet gecreëerd worden en die moet voortdurend aandacht krijgen. Elke visie doet ertoe, elke manier van leven en geloven mag er zijn. In het onderwijs wordt werk gemaakt van veiligheid doordat in de praktijk elke visie of levenswijze gelijkwaardig is aan de ander en het waard is ontdekt te worden en er mee in dialoog te gaan. Leerlingen en leerkrachten dienen zich altijd veilig te voelen om zich te kunnen uitdrukken.  

Hoe ziet dat er in de praktijk uit? Deze kernwaarden maakt de school tot een oefenplaats van samenleven waar leerlingen zichzelf kritisch en bewust ontwikkelen tot mensen die respectvol de dialoog met anderen kunnen voeren. Hierover vindt blijvend het gesprek plaats.  

Burgerschapsonderwijs

Levensbeschouwelijk burgerschapsonderwijs heeft van groep 1 tot en met 8 als doel dat leerlingen zichzelf leren kennen en de ander leren begrijpen.  

In het levensbeschouwelijk burgerschapsonderwijs heeft geen enkele leerkracht als doel een geloof of andere levensbeschouwing over te dragen. Centraal staat daarentegen altijd dat leerlingen in dialoog filosoferen over levensvragen die hen verbinden.   

Belangrijke middelen in het levensbeschouwelijk burgerschapsonderwijs zijn vieringen, verhalen, rituelen bij de opening en/of sluiting van de dag en kunstvormen. Deze middelen worden geput uit een diversiteit aan bronnen: seculier en godsdienstig, actueel en uit vroegere tijden. Die bronnen zijn gelijkwaardig aan elkaar in bovengenoemde doelstelling.   

Er wordt gebruik gemaakt van de methode ‘Kleur op school’.   Al deze middelen nodigen de leerlingen uit na te denken over hun eigen visie en levenswijze, in dialoog met de ander. Dit vindt altijd plaats op basis van levensvragen die betekenisvol zijn voor alle leerlingen (en leerkrachten).  

Alle leerlingen volgen samen het levensbeschouwelijk burgerschapsonderwijs. De werkgroepleden en leerkrachten kiezen nadrukkelijk niet voor een gescheiden, denominatief aanbod van dit vormingsgebied.  

 

Is het een basisvak? 

Het burgerschapsonderwijs is net als taal, rekenen en digitale geletterdheid één van de basisvakken geworden. Als school hebben wij met elkaar nagedacht hoe we dit vak inrichten. Burgerschap vinden wij niet een op zichzelf staand vak, maar het is verweven in het dagelijkse programma/ons huidige aanbod. We hebben alle onderwerpen gekoppeld.  

 

Hoe verlaten onze leerlingen de school? 

Onze leerlingen worden opgeleid tot kritisch denkende jongvolwassenen met respect voor de wereld om hen heen. Onze leerlingen krijgen bij ons op school de sociaal emotionele vaardigheden, zelfstandigheid, vrijheid en verantwoordelijkheid, samenwerking, effectiviteit  en reflectie mee in hun (denkbeeldige) rugzak. Bij het verlaten van de school zijn er verschillen in de manier waarop leerlingen deze vaardigheden toepassen. Onze leerlingen hebben geleerd om naar elkaar te luisteren, voor elkaar te zorgen, elkaar(s)mening te respecteren en zijn zich bewust van de verschillen die er zijn. Ze hebben geleerd dat het niet erg is als iemand ‘anders’ is dan zijzelf en zijn in staat om gesprekken te voeren over deze verschillen.  

Naast dat wij onze leerlingen sociaal-maatschappelijke tools meegeven in hun denkbare rugzak, besteden we ook aandacht aan de politiek-democratische vorming. Kinderen leren over de democratie, we leren leerlingen over tolerantie, maar bespreken ook onderwerpen als macht en politieke instituties. Dit is op schoolniveau bijvoorbeeld al aan de orde als wij ‘stemmen’ in de klas. Maar ook wanneer leerlingen elkaars werk beoordelen en elkaar feedback geven bijvoorbeeld. Onze leerlingenraad is ook een mooi voorbeeld van politiek-democratische vorming. Deze groep leerlingen vertegenwoordigt als het ware de stem van alle leerlingen bij ons op school. 

Hoe zien de vieringen eruit? 

Scholen hebben een maatschappelijke én samenlevingsopdracht. Door samen te vieren, ontwikkelen kinderen zich niet alleen rationeel maar komen ze ook in aanraking met voelen en zingeving. 

Feesten en vieringen waaraan wij aandacht besteden zijn; Sint Maarten, Sinterklaas, Kerstmis, Oud en Nieuwjaarsfeest, Pasen, Dodenherdenking/Bevrijdingsdag en Koningsdag. Allemaal feesten en vieringen die zijn oorsprong hebben in de Nederlandse cultuur. Echter in de tegenwoordige tijd zijn er uit andere culturen vieringen waar een groot deel van onze bevolking aan meedoet. Hierin willen wij onze kinderen meenemen om hen te laten zien wat het inhoudt en betekent. Voorbeelden hiervan zijn; Ramadan/Suikerfeest, Offerfeest, Keti koti, Pesach, Chanouka en Divali.   

In de komende jaren zullen we ieder jaar aandacht aan één van deze vieringen besteden. We kunnen niet alles elk jaar doen omdat we dan simpelweg te weinig tijd overhouden voor andere vakken. We zullen beter kijken naar wat we aanbieden. De nadruk komt dan meer te liggen op het één dan het ander.